Aphrodis Audrey Phyllis
Ravenclaw I. Sınıf
Galleon : 50
Mesaj Sayısı : 297
Kişi sayfası
Özel Yetenek:
Patronus:
Irk:
 |  Konu: Boş Vakti Değerlendirmek Gerek Ptsi Ağus. 06, 2012 6:41 pm | |
| | |
|
Aphrodis Audrey Phyllis
Ravenclaw I. Sınıf
Galleon : 50
Mesaj Sayısı : 297
Kişi sayfası
Özel Yetenek:
Patronus:
Irk:
| | Konu: Geri: Boş Vakti Değerlendirmek Gerek Ptsi Ağus. 06, 2012 6:59 pm | |
|
Büyüktü o. Büyümüştü artık. Kim nederse desin, hala akrabaları yanaklarını sıkarsa sıksınlar, artık on bir yaşındaydı. Hogwarts'tan mektubunu almış, ailesinden uzaklaşmak üzere bildirisi gelmişti. Koskoca yedi yılını onlardan uzak geçirecekken birkaç malzemeyi almaya Diagon'a tek başına gidemeyecek miydi yani? Ailesi böyle düşünüyordu en azından. Ve o, Audrey, ailesinin sözünü dinlemeyecek kadar dik başlı ve kendini yaşından büyük hisseden bir kızdı.
Ailesinin ağzından kolaylıkla söküp çıkarmıştı gerekli bilgileri. Paraya nasıl ulaşacağını biliyor, Diagon Yolu'na en kolay nasıl gideceğini planlıyordu artık. Ailesinin daha önceden alışveriş için parayı bankadan almış olması pek bir işine yaramıştı doğrusu. Tek yapması gereken şeyi yapmak üzere parmaklarının ucunda koridorda yürümüş, ailesinin odasına girmiş ve açık kasadan elli galleonu alıp cebine indirmişti. Bu işin en kolay kısmıydı onun için. On bir yaşında hırsızlığa başladığını ailesi duysa -ki duyacaklardı- ne yaparlardı acaba?
Babası işte, annesi de komşularındayken o 'kolay yol'u da çözmüştü. Uçuş tozu... Okuduğu kitapların bir çoğunda geçiyordu adı. Hem basit de bir şeydi, ne sorun çıkabilirdi ki? Tek gereksinim olan konsantrasyon ve lehçe onda mükemmel bir şekilde mevcuttu zaten. Ailesinden aşırdığı elli galleonunu çantasına attıktan sonra plan yapmak için bile beklememişti. Şöminenin üstünde yer alan ve resimlerden tanıdık alan o tozu eline almış, kuru şöminenin içine girmiş ve tozu etrafına döküvermişti. Aklındansa tek bir şey geçiyordu, Diagon Yolu.
Ve işte şimdi o muhteşem caddedeydi. Sivri şapkalarla, gothic elbiselerle veyahut da muggle kıyafetleriyle insan kaynayan bu sokak tam anlamıyla göz alıcıydı. Bazen adım atacak yer bulunamazken bazen ani bir tenhalık karşılıyordu insanı. Yolun ortasından kenara çekilen kumral kız, sırtını bir binaya dayayarak destek aldı. Çantasından çıkardığı mektubu özenle, altınlar değerindeymiş gibi çıkartıp incelemeye başladı. Hogwarts'tan gelen bu mektup aynı zamanda alışveriş listesini içeriyordu. Şöyle bir göz attıktan sonra önce aktara gitmeye karar verdi. Asa almak için fazla heyecanlıydı. Kitap almayı ise sona bırakmak istiyordu, orada gereğinden fazla oyalanabilirdi. Kıyafet almaksa çok zor gelmişti ona. Aktar belki eğlenceli olabilirdi, kim bilir?
Hafif ortaçağı andıran dükkanın önünde anlık bir şekilde duraksadıktan sonra gıcırdayan kapıyı yavaşça araladı. İçerisi bomboştu, dükkan sahibi bile yoktu. "Bakar mısınız?" Kızın kadife sesi loş dükkanın hafif boğucu havasında dalgalanmış fakat geriye dönen başka bir ses olmamıştı, yalnızdı. Dükkan sahibinin gelmesini beklemektense gitmeyi düşündüyse de vazgeçti. Her an gelebilirdi, kim bilebilirdi ki? Hem bazı ufak tefek eşyalara bakmaktan zarar gelmezdi. İleriki senelerinde kullanacağı eşyalar olabilirdi bunlar, tanımalıydı. Kocaman bir teleskopun önüne geldiğinde duraksadı. Etrafa şöyle bir baktıktan sonra teleskopun küçük camına doğru uzattı gözünü ve dükkanın camından doğruca gökyüzüne bakan teleskopun harika dünyasına daldı. Birkaç saniye büyülendikten sonra kendisini toparlayıp teleskoptan uzaklaştıktan sonra boş boş dükkanda volta atmaya başladı.
| |
|
Amelia Bryssa Johnson
Ravenclaw I. Sınıf
Galleon : 50
Mesaj Sayısı : 4
Kişi sayfası
Özel Yetenek:
Patronus:
Irk: Büyücü / Cadı
| | Konu: Geri: Boş Vakti Değerlendirmek Gerek Ptsi Ağus. 06, 2012 8:05 pm | |
| Amelia'nın her zamanki sinir krizlerinden biriydi. Tek başına gitmek istediği bir yere üvey annesiyle gitmek istemiyordu sadece, hepsi bu. Ama bu onun için o kadar da basit değildi. Amelia o kadının bir şeyler bilmesini istemiyordu. Hangi asayı aldığını, hangi kitaplara öncelik tanıyacağını ya da başka şeyleri. O kadın, Amelia'nın annesi değildi ve onun gibi sinsi bir kadınla sokağa çıkmak Amelia için iğrenç bir durum gibi görünüyordu. Babası her zamanki gibi olayla ilgilenmemiş, kendi işlerine devam etmişti.
Amelia masanın üzerinde duran parayı alıp kendini evden dışarı attı. O kadının arkasından gelmediğinden emin olmak için başka bir yola saptı ve oradan Diagon Yolu'na doğru ilerledi. Cebinden listesini çıkardı. Güzel bir şekilde katlanmış parşömeni dikkatli bir şekilde inceledi. Önce aklından asa almak geçti, ama sonra Aktar'a gitmek istediğine karar verdi. Eğer üvey annesi onu takip ettiyse, ilk işinin asa almak olduğunu biliyordu ve ilk bakacağı yer asa dükkanı olacaktı. Amelia onu kızdırmayı her zaman sevmişti ve eğer gerçekten üvey annesi takipteyse, çok eğlenecekti.
Sokağın güzelliklerine bakarak yürürken Aktar'a geldiğini fark etti. Dükkanda sadece kumral bir kız vardı. Öylece dolanıyordu. Amelia ona doğru yaklaştı ve gülümseyerek "Merhaba!" dedi. Bu sırada kızın saçlarının ne kadar güzel olduğunu düşünüyordu. | |
|
Aphrodis Audrey Phyllis
Ravenclaw I. Sınıf
Galleon : 50
Mesaj Sayısı : 297
Kişi sayfası
Özel Yetenek:
Patronus:
Irk:
| | Konu: Geri: Boş Vakti Değerlendirmek Gerek Paz Ağus. 12, 2012 11:53 pm | |
| Bir kız sesi duyduğunda etraftaki dandik sayılabilecek eşyalara bakmaya fazlasıyla dalmıştı. Birkaç saniyelik bir irkilmenin ardından şaşkınlık dolu bakışlarla arkasını döndü sesin geldiği yöne doğru. Karşısında gülümseyen bir kız görünce ister istemez dudakları yukarı doğru kıvrılmıştı. "Merhaba." diye karşılık verdi elinden geldiğince tatlı bir ses tonuyla. Bir an için ailesinin sesi çalındı kulaklarında; tanımadıklarınla konuşma. Bir an geri adım atmayı düşündü refleksel olarak, fakat sonrasında duraksadı. Bugün aileyi hiçe sayma günü değil miydi? Gözüyle karşısındaki kızı süzdü. Hiç de zararlı bir tipe benzemiyordu ayrıca.
Siyaha çalan koyu renk, uzun saçlar, açık renk gözler, buğdayımsı bir ten ve sıska sayılabilecek bir vücut ile karşısında duran kız kendisinden bir yaş bile büyük gibi gelmemişti Audrey'e. Gözlerinin arkasındaki hafif ürkeğimsi veya heyecanlı -tam karar verememişti ne gördüğüne Audrey- bakış da bu teorisini destekler nitelikteydi kızın. Derin bir iç çekip tekrar en tatlı gülümseyişini yerleştirdi suratına. Eğer tahmin ettiği gibi bu kız ile yaşıtsa, Hogwarts'a da birlikte gidecek demeklerdi. Bu da onun Hogwarts'tan ilk arkadaşı olacağı anlamına gelirdi, tabii arkadaş olabilirse.
Elini kıza uzatırken gözlerine bakıp tepkisini ölçmeye çalışıyordu bir yandan. "Aphrodis Audrey Phyllis." dedi kendinden emin ve her zamanki gibi büyümüş-de-küçülmüş havasıyla. Ardından hemen eklemeyi unutmadı; "Hogwarts'a bu yıl başlıyorum." Kızın cevabını beklerken gözü bir an için resepsiyonumsu masaya kaydı. Dükkan sahibi hala gelmemişti ve gelecek gibi de durmuyordu. Bir süre daha burada kalacaklarmış gibi gözüküyordu.
| |
|
